Geschiedenis

e begon met enkele waarnemingen: zo hebben bijvoorbeeld minderheden uit de Afrikaanse immigratie uit België een bepaalde uitstraling in het Koninkrijk. Velen zijn na een briljante studie geslaagd in hun carrière, en anderen zijn van nul af aan begonnen om hun plaats in te nemen.

Maar sommigen van ons Afro-afstammelingen worden steeds individualistischer en vinden het soms zelfs moeilijk om onze Afrikaanse afkomst te accepteren.

Dit individualisme van sommigen, gecombineerd met fatalisme van anderen, betekent dat we ons niet genoeg bemoeien met het publieke debat onder de burgers, niet genoeg voorstellen, collectief of in ieder geval niet op een gecoördineerde manier.

Wat kan onze generatie bijdragen aan deze bevindingen? Wat hebben onze ouderen ooit gedaan of geprobeerd te doen? Wat niet en waarom?

Laten we eerst herinneren dat de Circle of Excellence tijdens zijn versie 1 genaamd "Circle of Excellence" evenementen organiseerde die de ontmoeting tussen verschillende elites van de diaspora, de ontdekking van innovatieve prestaties, verborgen talenten binnen de Afrikaanse diaspora mogelijk maakten.

Deze versie 1 van de Cirkel was er ook een van praktische confrontatie met de harde realiteit op de grond.

Rekening houdend met de positieve resultaten en de structurele, functionele en human resource anomalieën, hebben we ervoor gekozen om niet triomfantelijk of fatalistisch te zijn.

We zijn blijven nadenken over de toekomst van het initiatief dat we zijn begonnen, om rekening te blijven houden met de ervaringen van onze ouderen en de waarnemingen van onze kinderen, om zo een proces van voortdurende verbetering in gang te zetten.